Inhoudsopgave
Ken je de serie Life Goes On nog? Dat was ooit een hele populaire serie die jaren te zien is geweest. Het eerste seizoen werd in 1989 uitgezonden. Dat is dus al een behoorlijke tijd geleden. Toch heeft de serie dermate indruk gemaakt dat meer dan dertig jaar later nog steeds heel veel mensen weten waar het over ging. Ze zullen bijvoorbeeld vaak over Corky beginnen. Al speelden er ook andere acteurs in. Het is leuk om eens wat weetjes over deze serie te delen. Daar word je altijd vrolijk van natuurlijk.
Plot van de serie
Voor wie de serie niet goed kent is het goed om het plot eens te delen. Het speelt af in Chicago, maar niet in een bestaand deel. De serie draait om Corky, de hoofdpersoon met Syndroom van Down. De serie gaat eigenlijk over de mooie en minder mooie momenten die je als familie meemaakt. Zeker wanneer één van de leden het Syndroom heeft. Het ging dan ook om een compleet gezin, met een slimme jongere zus en een huisdier in de vorm van hond Arnold. Syndroom van Down was destijds een nieuw onderwerp voor een serie. Dat is nu wel anders.
Leuke weetjes
De serie liep uiteindelijk vier jaar. Elk seizoen had rond de tien afleveringen waardoor er in het totaal veertig zijn uitgekomen. De serie begon met Ob-La-Di van de Beatles. Later toen de reeks opnieuw uitkwam op DVD is voor een andere tune gekozen omdat de song van de Beatles te duur werd om te licenseren. Overigens kan je op DVD maar één seizoen krijgen. Voor de andere drie moet je hopen dat ze nog eens op televisie worden uitgezonden. Dat gebeurt nog regelmatig. De serie draaide altijd om een herinnering van de hoofdpersoon.
Na de serie
Life Goes On draaide natuurlijk om Corky. In het echt heet hij Chris Burke. Hij was een belangrijk voorbeeld voor velen sinds de serie uit kwam. Hij liet het acteren voor wat het was nadat de serie stopte en was nog maar zelden te zien. In plaats daarvan is hij het gezicht geworden van de inzet voor bewustwording rond het Syndroom van Down. Hij is vaak op events te zien waar hij mensen voorlichting geeft. Hij wordt dan vaak ook nog herkend. Ook al is hij ver over de vijftig. Hij lijkt nog sprekend op zijn jonge zelf. Dit is altijd een belevenis.